Uçak biletlerimizi yaz aylarında ucuz bilet satan bir havayolu şirketinin kampanyasından aldık. Gidiş-dönüş, dönüşte 20 kilo bagaj hakkıyla 750 lira, puanlarımdan sonra 450 lira tuttu. Aslında yazın gitmeyi düşünmüştük lakin yaz aylarında 50 dereceleri bulan sıcaklığı sebebiyle kışa erteledik. Aslında bu seyahatte üç bayan olacaktık.
Arkadaşlarımdan Sıkıntım Yaşar yeşil pasaport sahibi. Ben ve Ayşe Yılmaz, bordo pasaportluyuz ve ikimize vize yolları gözüktü. Ben de yaştan yırtınca (Mısır 20 yaş altına ve 45 yaş üstüne kapıda vize uygulaması yapıyor) geriye yalnızca Ayşe kaldı. Mısır Konsolosluğu’nun sitesinde, aradığınız net vize evrakı listesini bulamayacaksınız. Facebook hesaplarından paylaşıyorlarmış. Sitelerindeki form eski. Konsolosluktan yenisini veriyorlar. Yalnızca salı, çarşamba ve perşembe günleri sabah 9.30 ile 11.30 ortası müracaat kabul ediyorlar. Vize evrakınızı veriyorsunuz. Şayet vizeniz çıkarsa sizi arıyorlar ve pasaportunuzla konsolosluğa gidip 25 dolar vize fiyatını yatırıyorsunuz. Pasaportun teslimi de pazartesi ve cuma saat 15.00’te yapılıyor. Ayşe 3 ay evvelce vizeye başvurmasına karşın ses çıkmayınca biz Sıkıntım ile yola çıktık.
Ben 45 yaş üstü kapı vizesi bilgisine güvenip son gece check-in yapmaya kalkışıp yapamayınca, uçak şirketini aradım ve “Vizeniz yoksa geçemezsiniz” karşılığını alınca ufak çaplı bir kalp krizi geçirdim.
Uçak şirketinin çevrimiçi check-in kısmında yeşil pasaportlar için de süreç yapılmıyor. Müellifimiz Saffet Emre Tonguç’un yılbaşında vizesiz tipi olduğunu öğrenince kendisine danışıyorum. Artık nasıl bir panik yaptıysam bana sesli ileti atarak “Sakin olun Bahar Hanım” diyor. İnternetteki ve uçak şirketinin telefon istişare çizgilerindeki bilgilerin yanlış ve yetersiz olduğunu anlatıyor.
Daha kapıda başlıyor
Ertesi gün bir tarafta İstanbul için beklenen kar fırtınasından ötürü ertelenen uçuşlar, bir taraftan benim vize meselem, düşüyoruz havaalanı yoluna. Bir arkadaşım bırakıyor bizi havaalanına. Diyorum ki “Çok uzaklaşma. Geçemezsem şayet gerisingeri dönebiliriz.” Çilem’de yeşil pasaport var lakin o da beni bırakmayacağını söylüyor, “Ben de gitmem” diyor. Kontuardan hiç problemsiz geçiyorum… Meğer o kadar yılmıştım ki daha yola çıkmadan konuta dönsem de üzülmeyecektim güya. Mısır’a iner inmez polis sizi vize fiyatı ödeyeceğiniz bankolara yönlendiriyor. 25 dolar ödeyip geçiyorsunuz. Yeşil pasaporttan da istiyor ki yeşil, 25 dolarlık kapı vizesinden muaf. Ben yeşil deyince yeni görmüş üzere yapıyor ancak hiç inandırıcı değil. Hoşgeldik Mısır.
Mısır seyahatimde yeniden her seyahatimde olduğu üzere Couchsurfing uygulamasından (Gidilen ülkenin yerli halkının konutunda fiyatsız konaklama uygulaması) ayarladım kalacağım yerleri. Bu usul ülkeler için tehlikeli bulunmasına rağmen en rahat ve konforlu Couchsurfing konaklamamı Mısır’da yaptım. Öteki ülkelere göre daha farklı kullanıyorlar uygulamayı. Luksor’da bize bir oda-salon konut verildi. Yalnızca bize ilişkin olan bir konut. Sokakların pisliğine inat bir o kadar pak.
Giza’daysa kaldığımız konut aslında bir guesthouse (konukevi) idi. Biz sahibinin konutunda kaldık ancak yeniden bize ilişkin bir kısmı vardı. Size meskeni gezdirip neyi nasıl kullanacağınızı anlatıyorlar. Giza’da konutunda kaldığımız kişi, bizi annesinin konutuna götürdü. Lahana dolmaları, etli bezelyeler, turşular yedik. Bir arada ‘Aşk-ı Memnu’ seyrettik. Meskeninde konakladığım şahısları referanslarına bakarak seçtim. Sayfalar dolusu yorum okudum. Güvenirliğinden emin olduktan sonra gittik ve inanın bana hiçbir riski yoktu. Yalnızca Aswan’da iki gece otelde konakladık. Orada da bizi konuk edecek yerler buldum lakin Aswan biraz geniş bir alanda olduğu için merkezde tren garına yakın bir yerde kalmak istedim. Gir, çık, dolaş, uyu, tekrar çık halinde olması çok isabetliydi. Genelde bulduğum meskenler merkeze biraz uzak oluyor.
Giza’da piramit görünümlü bir yerde, Hurghada’da Kızıldeniz görünümlü bir terasa sahip, tam merkezde bir yerde konakladık. 16 gecenin 1 gecesi otogarda, 1 gecesi trende, 1 gecesi otobüste, 2 gecesi otelde ve geri kalanın hepsi lokal konutlarda konaklayarak geçti. Mısır’daki sistem şöyle işliyor: Sizi fiyatsız konuk ediyorlar. Gitmek istediğiniz yerlere taksi ayarlıyorlar. Çeşit satıyorlar ve her türlü para kazanıyorlar. Otele günlük 150 Mısır pound’u ödedik. Hosteller 10 dolar civarında.
Biraz zorlandık lakin düzgün iş çıkardık
Mısır çok fazla ‘sırt çantalılara’ nazaran bir ülke değilmiş. Transferleri, otelleri, restoranları ayarlanmış turistler Mısır’ın tadını çıkarıyor. Bu seyahatte cüzdanım da çalındı, ateşlenip hastalandım da… Sıhhat sigortam olmasına karşın endişemden doktora da gidemedim. Mısır’dayken daima çeşitle gelmeliydik deyip durmuştum. Döndüğümde baştan başa Mısır çeşidi olarak anılan bu seyahatin fiyatına baktım; 17 bin lira artı 700 dolar ekstra cinsler olduğunu öğreniyorum. Ben vizem dahil bir sürü alışveriş de yaparak tam 450 lira artı 500 dolar harcadım. Biraz zorlandık, hatta birtakım yerleri plandan attım ancak bence çok uygun iş çıkardık. Siz tek seferde her yeri görmek zorunda değilsiniz. Birkaç kesime böldüğünüzde çok daha hesaplı ve kolay tipler var.
Taksici kaygısı…
Mısır’da en büyük meselemiz taksiye binmek. Havaalanından bindiğimiz birinci taksiciyle yolda 40 sefer arbede ettik. Şayet taksi gerekiyorsa Uber kullanın. Career’i deneme talihim olmadı lakin ve en ekonomiği olan inDrive uygulaması sayesinde havaalanına gidebildik. Havaalanına metro, otobüs yok. Dolmuşlar kapıya kadar gidiyor lakin içinde yürümek yasak. Girişinde silahlı askerler var. Havaalanında sabahlamak yasak. Dışarı çıkarıyorlar. Havaalanına erken gidip takılayım diyemiyorsunuz. Girişte değil fakat çıkışta inanılmaz aramadan geçiyorsunuz. Çıkarken tam 7 kere hatta saçımın içini bile aradılar…
Mısır’da telefon ve internet için alabileceğiniz sınır Orange. Öbür operatörler de var lakin hem daha kıymetli hem de her yerde çekmiyor.
20 GB interneti olan sınır için 10 dolar ödedik lakin 10 GB’ta bitti. Enteresan olan, bitik bir internetle WhatsApp’ı kullanabilmemizdi. Hakkınızı arayacak bir kişi ya da kurum bulamıyorsunuz. Yeni paket almaktan öteki dermanım kalmadı. WhatsApp’tan sesli aramayı devlet yasaklamış. Facebook Messenger’dan aranabiliyor yalnızca. Şayet yurtdışını arayacaksanız Facebook kullanın.
Paranızı bankalarda bozduruyorsunuz. Havaalanında bankamatik var. Genelde havaalanlarında düşük kurdan bozdurursunuz lakin bu Mısır için geçerli değil. Tapınak ve müze girişlerinin birçoklarında kredi kartı geçiyor. Kullanmayı düşünmemiştim hiç lakin aslında üçüncü gün çalınan cüzdanım sebebiyle kredi kartını deneme talihim olmadı. Siz paranızı bozdurup gidin. Dolar almıyorlar. Mağazalar düşük kurdan alıyor.
Rahat bırakmıyorlar
Tapınakları gezerken her yerden biri çıkıyor, telefonunuzu alıp fotoğraflarınızı çekmek ve bir şeyler anlatmak istiyor. Sonra da doğal ki bahşiş. Yapıtların başına güvenlik dikmişler. O güvenlik kendi eliyle geç diyor yasak bölgeye. Sonra çabucak para! O denli tapınaklar geziyorsunuz ki eserler inanılmaz. Rahat bıraksalar hayret edeceğim lakin nerde! Bu ulvi hislere yalnızca Sinifro ve Dahsher piramitlerinde ulaşabildik. Sabahın erken saatlerinin de avantajıyla iki piramitte de bizden öbür kimse yoktu. Evvel üst tırmanıp, sonra yerin yedi kat tabanına inip sonra tekrar kubbelerine tırmandığımız piramitlerin tadını tam olarak çıkardık. Yalnız ve özgür olmanın tadına doyamadım. Seyahatin sonlarına hakikat keşfediyorum ki ‘dil bilmiyorum’ derseniz peşinizi çabucak bırakıyorlar. Başta düşünseydik keşke.
Müze, piramit, tapınak girişleri hayli kıymetli. Tek biletle her yeri de göremiyorsunuz. Piramide başka, piramidin içine farklı fiyat üzere. Şayet artık bir seçme talihim olsaydı o kalabalık güruhla Keops’un içine girmeye çalışıp 400 Mısır pound’u ödemezdim. Şayet o ruhu yaşamak istiyorsanız Dahsher ve Sinifro piramitlerinin girişi içi dışı dahil 60 Mısır pound’u ve erken giderseniz kimsecikler yok.
Tur almadan asla bir yere gidemiyorsunuz. Bize tiplerimizi mesken sahiplerimiz ayarladı. Yolda tanıştığımız öbür Türkler her anlaştıkları taksiyle arbede etmişler. Taksi sizi erkenden alıyor. Gideceğiniz yerlere götürüyor. Kapıda bekliyor. Saat 15.00 olduğunda tipiniz bitmiş dönüyorsunuz. 15.00’ten sonra çalışan cins yok.
Mısır’dayken en çok aldığım soru “Hakikaten anlatıldığı kadar pis mi” olmuştu. Gerçekten öyleymiş. Sokakları kimse süpürmüyor. Yalnızca Kahire’de mahkemenin olduğu sokağı süpüren birini gördüm. Yürürken paçalarımdaki toza inanamadım. Dağda taşta olmuyor bu kadar. Havası o kadar kirli ki nefes alınmıyor. Çok bir plastik poşet kullanımı var.
Rüyama giren balık çorbası
Yemek yemek için çok fazla seçenek bulamadık doğrusu. Hiç bu kadar yemek aradığımı hatırlamıyorum. Genelde kebap ve et tipi şeyler var. Porsiyonlar küçük lakin çok lezzetli. Hele etin yanındaki tahin sos nefis; içine katılan baharatla harika. Asıl âlâ yemek yeme talihini Hurghada’da yakaladık. Balık pazarını bulduktan sonrası tufan. 3 gece her gün soluğu orada aldık. Kiloyla aldığınız balığı sizin için pişiriyorlar. Papağan balığı, kocaman karidesler ve en mükemmeli o balık çorbası… Hayatımda bu kadar hoş bir balık çorbası içmedim. Düşlerime girecek cinsten. Fiyatlar da pek makul.
Mısır hayatınızda bir defa bile olsa kesinlikle görmeniz gereken bir ülke. O tapınakların heybeti, tavandan yere kadar duvar fotoğrafları, Hükümdarlar Vadisi’ndeki yeraltı mezarları, müzelerindeki mumyalarıyla, bu dünyadan değilmişçesine hoş ve özel, her bir metrekaresiyle asla unutulmayacak bir ülke. Harcadığım her emeğe, zorlanmaya değdi sonuna kadar.
Suyun altındaki dünya
Hele suyun altı… Boşuna fiyatsız plaj aramayın. Tüm kıyı şeridi otellere ve beach’lere tahsis edilmiş. Giriş kıymetli değil. 50 Mısır pound’u civarında. Birkaç plaj gezdikten sonra Orange’ı beğeniyoruz. Biz Hurghada’da son iki gün deniz keyfi yapıp dinlendik. Hava 20 derecelerdeydi. Sıkıntım çok üşür. Süratli hızlı girdi. Deniz maskesini de almamış. Sıkıntı denize girmek değil ki. Problem o suyun altındaki dünyayı görmek.
Son gün biraz kendimi kaybettiğim ve günü suyun altında geçirdiğim doğrudur. En huzurlu yer orasıydı. Kayıp Balık Nemo peşimi hiç bırakmadı. Bir balık gelip tadıma baktı. Masmavi istiridyeler seyrettim.
Ben bundan 6 yıl evvel Mısır’a birinci seferinde dalış cinsiyle gitmiştim ve bu olumsuz durumların hiçbirini yaşamamıştım. Bu defa sırt çantalı iki kız 16 gece konaklamalı ve epey uzun bir tıp yaptık. Bu kadar açıkyüreklilikle tecrübemi sizinle paylaştım ancak korkmayın. Göreceğiniz şeyler o denli muazzam ki hayatınızda en az bir defa Mısır’a gitmelisiniz. Kendi biçiminize uygun bir seyahat planıyla dünya değişmeden kesinlikle görün. Artık arkadaşım Çilem’le yaşadığımız her şey kahkahası bol, tatlı birer anı. Mısır’da gidemediğim, göremediğim yerler için tekrar bir plan yapacağım ve bu sefer daha tecrübeli olarak tedbirlerimi alacağım.
En alt fiyattan pazarlık yapın…
Mısır’da sizi en çok yıldıran şey herkesin bir şey satmaya çalışması olacak. Bir dükkâna girip bir şey alabilmek büyük gayret gerektiriyor. Türk olduğumuzu duyan ‘Yavaş yavaş Hasan Şaş’ı yapıştırıyor. 6 senede hiçbir şey değişmemiş. Bir şeyin fiyatını sorduğunuz an bittiniz demektir. Çabucak dükkânın içine davet geliyor. Asla sorduğunuz şeyin fiyatını öğrenemiyorsunuz. Ne yaparsanız yapın peşinizi bırakmıyorlar. Satıncaya kadar uğraşıyorlar. Ben en düşük fiyatı verip genelde almayı başardım lakin inanın bana büyük bir çaba gerektiriyor.
Yorum Yok